Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Θα ευχηθώ για μια Ανάσταση ευθύνης, αγάπης, αλληλεγγύης, φιλίας και γαλήνης.. για μια Ανάσταση οπου το μυαλό θα ξεκινήσει και οτι κατέστρεψε θα ξαναχτίσει..για μια Ανάσταση του φτωχού, του αδικημένου, του παραμελημένου.. για την Ανάσταση της ψυχής μας.. Καλή Ανάσταση σε όλους.




Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

ΚΛΗΔΟΝΑΣ στις 23/6/2012



Ο Κλήδονας είναι το έθιμο των κοριτσιών που ζητούν να μαντέψουν τη μοίρα τους και το τυχερό τους. Γιορτάζεται στις 24 του Ιούνη, στη ακμή του καλοκαιριού. Οι θερινές ροπές του ήλιου θεωρούνται σημαντική και ορισμένες φορές επικίνδυνη καμπή του χρόνου. Στην πάροδο των αιώνων, το έθιμο συνδέθηκε με το Γενέθλιο του Ιωάννη του Πρόδρομου.


Η συσχέτιση αυτή δεν έγινε χωρίς λόγο. Κατά τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος ήταν 6 μήνες μεγαλύτερος από τον Ιησού. Αφού λοιπόν η γέννηση του Χριστού ορίστηκε από την Εκκλησία στις 25 Δεκεμβρίου, δηλαδή κατά τις χειμερινές τροπές του Ήλιου, επόμενο ήταν το Γενέθλιο του Ιωάννη του Πρόδρομου να συμπέσει με την 24 Ιουνίου, δηλαδή κατά τις θερινές τροπές.

Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην εποχή του Ομήρου. Κλήδων ονομαζόταν ο προγνωστικός ήχος και τελετουργικά έπαιρνε τη μορφή τυχαίων και ασυνάρτητων λέξεων ή πράξεων στα οποία αποδιδόταν προφητική σημασία. Με τα χρόνια ο Κλήδονας έχασε το χαρακτήρα της γενικής μαντικής και περιορίστηκε μόνο στους ερωτικούς χρησμούς.  

Την ημέρα του Κλήδονα, τα ανύπανδρα κορίτσια μαζεύονται σ’ ένα από τα σπίτια του χωριού, όπου αναθέτουν σε κάποιο μέλος της συντροφιάς, συνήθως σε μια Μαρία, της οποίας και οι δύο γονείς είναι εν ζωή, να φέρει από το πηγάδι ή την πηγή το «αμίλητο νερό». Ο χαρακτηρισμός οφείλεται στο γεγονός ότι η εν λόγω κοπέλα και η συνοδεία της πρέπει να ολοκληρώσουν την αποστολή αυτή τηρώντας απόλυτη σιωπή.

Πορτο-χελιωτοπούλα κοπελιά
με το σταμνί στον ώμο
φέρε τ'αμίλητο νερό
και πρόσεχε στο δρόμο

Ωστόσο, τα παλικάρια παραφυλούν στους δρόμους και προσπαθούν με πειράγματα να κάνουν τα κορίτσια να μιλήσουν. Αν συμβεί αυτό, η μαντική του Κλήδονα χάνεται. Επίσης, αν την ώρα που τα κορίτσια μεταφέρουν το αμίλητο νερό ακούσουν κάποιο όνομα αντρικό, η προφητεία λέει ότι αυτό το όνομα θα έχει το μελλοντικό τους ταίρι.

Επιστρέφοντας στο σπίτι, αδειάζουν το νερό σε πήλινο ή μπακιρένιο δοχείο και το τοποθετούν στο χαγιάτι ή στη ρίζα κάποιου δέντρου. Κάθε κορίτσι ρίχνει στο νερό κάποιο αντικείμενο όπως δαχτυλίδι, κουμπί ή κάτι άλλο που εκείνη αναγνωρίζει.